Mijn grote geluk én de weg naar De Browniehemel

Mijn grote geluk én de weg naar De Browniehemel

Zes jaar geleden stond mijn wereld volledig op zijn kop. Tijdens een standaardcontrole in de borstenbus werd bij mij borstkanker ontdekt. Eigenlijk had ik pas twee jaar later opgeroepen moeten worden, maar ik werd eerder uitgenodigd. Achteraf bleek dat mijn grote geluk te zijn. Want mijn borstkanker was niet te voelen en als ik die twee jaar had moeten wachten, was ik waarschijnlijk te laat geweest om er nog iets aan te kunnen doen.

Na een borstbesparende operatie en een extra lang bestralings­traject bleek dat er toch microscopisch kleine uitzaaiingen waren gevonden. Dat was schrikken, zeker als alleenstaande moeder met twee jonge kinderen. Maar het leven gaat door en dus ging ìk door. In die tijd bakte ik nog vanuit mijn eigen keuken. Het was zwaar om alles alleen te doen, maar er kwamen ook mooie dingen op mijn pad. Zo won ik in datzelfde jaar de Rabobank Publieksprijs van Ondernemend Heiloo en niet lang daarna nam Chocolate King/Choclab de productie over. Dat was een enorme stap vooruit, want daarmee werd ook alles meteen geprofessionaliseerd.

Sinds een jaar hebben we de productie weer terug in eigen handen, in onze mooie bakkerij in Heiloo. En ik sta er gelukkig niet meer alleen voor. Bram en Tibbe, mijn zoons, zijn meegegaan in de zaak, samen met onze fijne collega Nivard. Met z’n vieren vormen we een goed team, en dat geeft heel veel energie.

Helemaal klachtenvrij ben ik helaas nog niet. Tot september volgend jaar moet ik medicijnen slikken tegen de uitzaaiingen en die geven me vaak pijn en ontstekingen in mijn gewrichten. Dat is soms flink lastig, maar ik zoek naar manieren om het dragelijk te maken. Zo loop ik elke dag een uur van mijn huis naar de bakkerij. Het houdt me in beweging en helpt om mijn hoofd leeg te maken.

Oktober is borstkankermaand. Een reden voor mij om altijd terug te kijken én om het nieuwe armbandje van Pink Ribbon te bestellen voor alle vrouwen die met borstkanker te maken krijgen. 

Als ik terugkijk, voel ik vooral veel dankbaarheid. Dat ik op tijd ben opgeroepen. Dat ik er nog ben voor mijn kinderen. En dat we samen met ons team van De Browniehemel hebben kunnen maken wat het nu is. Wat begon in mijn eigen keuken is uitgegroeid tot een bedrijf waar ik trots op ben, niet door grootse plannen, maar gewoon door stap voor stap te blijven doen wat ik kan.

Terug naar blog